Yağmur yağıyor seller akıyor arap kızı camdan bakmadan önce ben baktım, yağmurun camlara vururken çıkardığı tatlı pıtırtılar korosu evin içinde aksiyon yapıyor adeta. Huzur dolu bir sakinlik var havada yağmurlu ve ağlamaklı olmasına rağmen.Gökyüzü bu akşam içindeki tüm kırgınlığını boşaltıyor sanki bizlere. Oysaki biz ne yaptık ona?İstemeden yüreğinin derinliklerine mi sızdık?İnciterek.....Biz de üzüldük gökyüzünün bu denli alınganlığına. Kendimizi affettirebilmek için ne yapmamız gerekiyor acaba?Çıktım dışarıya kendimi yollara vurdum. Üzerime bir ok gibi saldıran yağmur damlacıklarının şıpırtılarına aldırış etmeden yürümeye devam ettim. Sokak lambasının yoldaki ıslak paket taşlarına hakim olan ışıltılı parlaklığı gözlerimi aldı. Kafamdaki karmaşık düşünceleri bir kenara atıverdiler karanlık sokağa varana dek.Ellerim ceplerimde ilerledim. Parlak paket taşlarının eskortluğunda ilerledikten sonra;köşede ışıkları yanan karanlık sokaktaki tek ölü aydınlığa sahip dükkana vardım.Gözlerimi oğuşturarak yağmurdan buğulanmış camını dirseğimle şöyle bir daire oluşturarak sildim dükkanın. Burası bir bakkaldı. Kapatmıştı kepenklerini saat daha gecenin 10'u olmasına rağmen. Genellikle 11'de kapatırdı.Bir işi çıkmıştı herhal.Daha sonra camdaki yazı dikkatimi çekti.Neydi acaba yazan?Karanlığın etkisiyle bastıran siyahlığa rağmen okuyabilmiştim yazıyı.Kağıtta " Cenaze sebebi ile kapalıyız ! " yazıyordu bozuk bir el yazısı ile.Aman Allah'ım ! Ne acı ne denli üzüntü verici bir haberdi bu. Bakkalın sahibi Aziz abi ölmüştü. Uzun zamandır kanser ile savaşıyordu. Savaşa yenik düşmüş yaralı yüreği.2 sene önce trafik kazası geçirmişti.Gırtlağını delmişlerdi.Konuşamıyordu ne yazık ki.Hep görürdüm bakkalın önünde oturur dururdu kazadan sonraki zamanlarda.Oğluna devretmişti dükkanı.Oğlu ünüversite mezunu idi ama iş bulamamıştı.O işletiyordu bakkalı.Dedem kadar severdim Aziz abiyi.Küçükken ben, halkekmek büfesi işletirdi.Sıraya girerdik saatlerce ekmek kuyruğunda dikilirdik.Ne günlerdi hey!Demek ki bu akşam gökyüzünün bu denli gözüyaşlı hali bundandı.......Bugün varız....Yarın yokuz......Kim bili ki ........................................?
Popüler Yayınlar
-
Kimselere diyemedim. Demedim dermansız bir çile olduğunu içimde. Ama hiç kimseye. Bilmiyorum ki ne desem kendi kendime. Nasıl deli olsam çı...
-
Saat 21:30... Işıklar sönük...Ben karanlığa bakmaya çalışyorum, Karanlık benimle eğlenmeye çalışıyor.Ben gözlerime mi inanayım, Yoksa karanl...
-
Pecto conab scysion adalikey buniz. Ne ? One be ? Sen yaz yaz. Gerisine karışma. Bu ne şimdi? Yazdıklarını kabul ederim ama bunu...
-
Olur belki. Belki seversin beni tekrar. Aşkın çekici gücünü damarlarımın son çekilişine kadar hissederken beni belki tekrar sevmeye kalkarsı...
-
Ararım seni bebeğim Çok uzaklarda... Topladın bütün yüreğini gittin Bana kalan seni yitirdiklerim... Sorarım seni her cisimden, Her is...
-
YAŞIYORSAN YAŞA: BEN BU " CoNaB" ı ANLAMADIM YAHUU
-
Ah şimdi bir menemen olsa da yesek ne iyi giderdi değil mi ? Yumurtayı kıracaksın, domatesi de püre yapıp soslayacaksın o me...
-
Sürgün yemiş yeşil bir acı var hislerimde, Güz vurmuş esir düşen umutlara. Deli saçması bir esaret dokunur tenime Ve kırırk dökük mutlulukla...
-
Yağmur yağıyor seller akıyor arap kızı camdan bakmadan önce ben baktım, yağmurun camlara vururken çıkardığı tatlı pıtırtılar korosu evin içi...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder